Het is bijna Kerstmis! Voor veel mensen de mooiste tijd van het jaar. De periode van het optuigen van de kerstboom, het versieren en gezellig aankleden van het huis en het aanschaffen van cadeautjes voor vrienden en familie. Met leuke lampjes en kaarsen maken we het gezellig in huis. We zitten meer binnen en genieten van elkaars gezelligheid. Niet alleen tijdens de twee kerstdagen wordt er van de Kerst genoten, ook de weken vóór en na de Kerst genieten we van de gezellige sfeer. Sommigen hebben de kerstboom zelfs al in november opgezet, puur omdat het voor zo’n gezellige sfeer zorgt.

Naast de kerstboom, verlichting in je voor- of achtertuin en andere leuke kerstdecoratie kun je ook je tafel in kerstsfeer brengen. Dit doe je eenvoudig met een leuk kerst tafelkleed of tafelzeil op je tafel. Deze tafelkleden zijn verkrijgbaar in heel veel leuke kerstprintjes. Een print met elandjes, kerstballen, kerstboompjes of kerstklokjes, maar ook printjes zoals sterren horen bij de Kerst

Wist u dit al over de kerstboom?

Rondwandeling 

De winter had Leykaul stil gemaakt. Een dunne laag sneeuw lag als een geheim over de paden, dempte elke stap en liet de wereld luisteren. De Vondelingen trokken hun jassen dicht, adem zichtbaar in korte wolkjes, terwijl het bos hen langzaam opslokte.

Het pad slingerde langs sparren en berken, hun takken zwaar van rijp. Iemand wees zwijgend naar sporen in de sneeuw—ree, misschien—en even leek het alsof het woud hen bekeek, net zo aandachtig als zij het woud. De kou beet, maar niet onvriendelijk; eerder wakker, scherp, eerlijk.

Halverwege hielden ze stil bij een open plek. Een thermos ging rond. Warme damp, kruidige geur. Er werd niet veel gezegd. Dat hoefde ook niet. In Leykaul spreekt de winter zelf, en wie luistert, begrijpt genoeg.

Toen de schemer inviel, kleurde de hemel zacht paars. Ze keerden terug met koude wangen en lichte harten, alsof ze iets hadden meegenomen dat niet in handen paste—een rust, een belofte. De Vondelingen wisten: sommige wandelingen laten geen sporen achter, behalve in jezelf.

De betekenis van de midwinterhoorn is geworteld in eeuwenoude tradities, oorspronkelijk bedoeld om boze geesten te verjagen en de komst van het licht (de zonnewende) aan te kondigen tijdens de donkerste dagen van het jaar, later verbonden met Advent en Kerstmis. Het is een traditioneel houten blaasinstrument dat vooral in Oost-Nederland (Twente, de Veluwe, Achterhoek) wordt gebruikt om een weemoedige, monotone klank voort te brengen die de gemeenschap verbindt en de natuurlijke kringloop viert. Oorspronkelijke en heidense betekenis
Bescherming: Men geloofde dat het blazen op de hoorn, met zijn lange, doordringende klank, kwade geesten en duistere krachten kon verdrijven tijdens de winter. Aankondiging van het licht: Het geluid markeerde de overgang van het jaar, de terugkeer van het licht en de belofte van nieuw leven, rond de zonnewende. Christelijke betekenis (Advent en Kerst)
Aankondiging van Kerst: De traditie werd geïntegreerd in de Adventstijd, waarbij de hoorn de naderende geboorte van Christus aankondigde, in plaats van de Germaanse Zonnegod.
"Oale Roop": De traditionele, monotone roep ("oale roop") wordt gehoord vanaf de eerste Advent tot Driekoningen, waarbij het blazen plaatsvindt in de natuur en dorpen, zonder versterking. Andere functies en moderne betekenis
Communicatie: Vóór de komst van moderne communicatiemiddelen diende het ook als signaal- of waarschuwingsinstrument (bijvoorbeeld voor smokkelaars tijdens WOI).
Cultureel erfgoed: Vandaag de dag is het een levende traditie die in ere wordt gehouden door groepen en gildes, die de hoorns zelf maken en het culturele erfgoed doorgeven.

'n Oale Roop

At 'n damp lankzaam trekt oaver 'n es
en at zowat weer harfst hef ewes,
de beum' de leste blaa löss loat
en wie weer 'n advent in goat.
Dan loopt wie'n moal weer langs de schure
en griept 'n mirrewinterhoarn van de mure.
De tiet van 't bloazen kump weer an,
veur alleman dee 't wil en kan.

"Anbloazen" & "Afbloazen"